Strawberry

Lubię wracać do tego bloga. Głupotki pisane jako nastolatka, pierwsze miłości, przyjaźnie, rozpoczęcie przygody z fotografią. Nastoletnie problemy, które teraz wydają się błahostkami. Moja mała przestrzeń w internecie, mini pamiętnik zamrożony w czasie. Lubię tu wracać, by pośmiać się sama z siebie, by przypomnieć sobie kim byłam, kim jestem i kim chcę być. Wracam, by przytulić młodszą siebie i przeprosić, że byłam dla niej często zbyt surowa, że porównywałam ją z innymi i nie pozwalałam jej być sobą. Być może zbyt często tu wracam. Tęsknię za chwilami, które już nie wrócą. Rozmyślam nad wydarzeniami, których zmienić się nie da. Taka chyba już jestem, nostalgia to część mnie, może dlatego tak polubiłam fotografię. Możliwość zatrzymania na zawsze tej jednej chwili, by potem do niej wracać. Tak jakbym bała się że przemijając odejdzie bezpowrotnie i z czasem rozmyje się w mojej pamięci. Nadal skrzętnie będę dokumentować dobre chwile. Być może zacznę zaglądać tu częściej, ale po to, aby zacząć więcej pisać. Ten blog zawsze będzie częścią mnie :)