niedziela, 15 stycznia 2012

open yourself

Wydaje ci się, że wiesz o kimś wszystko, aż nagle okazuje się, że nie wiesz prawie nic, że to kropla w morzu tego co powinnaś wiedzieć. Umysł człowieka jest jak skarbiec, zupełnie jak niekończąca się opowieść, jak książka, którą czytasz od lat, a wciąż cię zaskakuje. To piękne a zarazem irytujące, że to niewyczerpalne źródło poznania jest takie, że całego poznać się nie da, bo ono na to nie pozwala. Chce zostawić coś dla siebie, ukrywa pewną cząstkę, którą znać może tylko ono. A ty pragniesz, pragniesz całą sobą ją poznać, a jednak cokolwiek byś nie zrobiła, tej cząstki nigdy nie odczytasz. Ale najpiękniejsze jest to, że ty także masz taką swoją cząstkę, której nikomu nie ujawniasz. Ta cząstka to jedyna najprawdziwsza ty. Ta, której nie zna nikt inny oprócz ciebie samej. Być może jest KTOŚ, kto chce poznać tą część ciebie i także pragnie tego całym sobą. Więc wydobądź ją. Już nie udawaj, nie graj, ale pokaż jaka naprawdę jesteś, zupełnie jak wtedy, kiedy nikt nie patrzy. Daj się poznać, pokochać, daj się odkryć, a być może inni zrobią to samo.



śmierć kliniczna












2 komentarze:

Dziękuję za wszystkie komentarze :)